Mijn aftakelende geest overwoog om dit weekend eens een bezoekje te brengen – uit pure verveling en nieuwsgierigheid natuurlijk – aan de Vijftig Plus-beurs in Utrecht. Ik geloof tenminste dat het in Utrecht is. Maar het kan ook wel volgend weekend zijn, of misschien is het al weer achter de rug, ik weet het niet meer.
Een wervend en enerverend gebeuren, want een een eerste blik op de website toont ons een grijzende en grijzende oudere heer, die zich, gezeten achterop een hippe scooter, wellustig lijkt te vergrijpen aan het kruis van een wat jongere dame die het voertuigje bestuurt. Zoiets leidt tot ernstige ongelukken, lijkt mij. Terwijl de argeloze toeschouwer dit beeld nog amechtig probeert te verwerken schakelt de site automatisch over naar drie beschaafde heren in rokkostuum, die blijkbaar over een krachtige bariton beschikken. Kijk, dat van die sexuele uitspatting op die scooter was zeker een vergissing; zoiets doet men niet meer op mijn leeftijd. Om Wim de Bie uit de Cliché-mannetjes te citeren: “Ach… ’t is allemaal zo’n gedoe voor een beetje jeuk aan je snikkel…”
Ga ik naar een andere site over de 50+ -beurs, dan kom ik weer met beide benen op de grond: de site van het Nationaal Fonds Ouderenhulp pakt uit met een gezellige foto van een aantal vrolijk lachende invalide dames die, met de stok stevig in de knuist geklemd, in een busje worden afgevoerd naar dit feestelijke evenement.
Nog wat verder zoeken op internet levert ook reacties van bezoekers op: “Het was een mooi dagje uit, eigenlijk een aanrader voor 50 plussers, zelfs erothiek was aan gedacht, vindt ik klasse”
Mijn hemel, die lui op die scooter zitten er dus echt. Erothiek op de ouderenbeurs. Soort Kamasutra-beurs dus. Konijnen…’t Is onontkoombaar. Een andere reactie:
“In het begin van de middag begon ik wat vermoeider te raken. Al die stands, diverse voorstellingen en mensen gesproken. Ik kwam toevallig langs een stand met massagestoelen, een echte aanrader voor de vermoeide mens. Ik was geenszins van plan om een model te kopen. Wel heb mezelf wel op een lekkere lange uitleg getrakteerd.”
Ja ja, massage-stoelen….. Gruwelijk gewoon, die oudjes. Het moet daar een walgelijk door elkaar kronkelende massa lebberend en lillend vlees zijn. Gelukkig zag ik gister in de krant ook nog een andere foto: een groep grijze dames die elkaar nog nèt niet met de handtassen op de kop slaan bij het graaien naar de gratis appelpunt… Ik weet het nu weer zeker: ik wacht nog wel een paar jaartjes met mijn bezoekje.