Steeds harder in het onderwijs ( 1 )

Op mijn werk zie je rare dingen. Nu geef ik al enige jaren les in een computerlokaal,
en dan kijk je in principe altijd de klas in en nooit achterom. Het is sowieso
niet goed om achterom te kijken, zegt men.
Afgelopen week attendeerde één van mijn leerlingen, pardon, studenten,
mij echter op een afgrijselijk plaatje wat achter mij aan de muur is bevestigd.
Dit plaatje:

Wat zien wij hier? Wel, wij zien een afbeelding van een docent,
die achter zijn bureau zit met de armen relaxed gespreid ( zo hoort dat in het
onderwijs ). Op de grond voor hem gebeurt iets afschuwelijks.

Er is een leerling, die heeft blijkbaar een onvoldoende gehaald
voor een repetitie, en die is het er niet mee eens. De leerling heeft een klacht
ingediend, en in het algemeen krijgt de leraar dan de schuld, want die heeft
zich niet goed genoeg in de leerling verplaatst, en had moeten weten dat de
leerling in een moeilijke periode zit, dyslectisch is, lijdt aan dyscalculie
en ADHD en allergisch is voor papier. Je maakt het allemaal mee, ja..

In dit geval heeft de leerling niet gelijk gekregen, hij valt
op de knieën voor de docent, overgiet zich met benzine en steekt zichzelf
in brand. Kan ook zijn dat het mobieltje van de leerling, nadat hij naar huis
heeft gebeld om een knokploeg aan te laten rukken om die docent eens even af
te rossen en respect te eisen, tot zelfontbranding in de broekzak is gekomen.
Dat schijnt tegenwoordig te gebeuren.
Smekend heft de leerling de armen omhoog naar de docent die onbewogen voor zich
uit blijft kijken. Hoe het afloopt blijft ongewis.
Ik wil maar zeggen, het wordt steeds harder in het onderwijs.

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *